ورود | ثبت نام

رای ثبت نام در این دوره بر روی این لینک کلیک کنید

پیشگفتار (1)
پیشگفتار (2)
پیشگفتار (3)
بیان و نگارش (1)
از كار انداختن ضامن بیان و نگارش(2)
از كار انداختن ضامن تعاریف و اصطلاحات
کاربردهای گُزارش
اهمیت و جایگاه گزارش نویسی(1)
اهمیت و جایگاه گزارش نویسی(2)
اهمیت و جایگاه گزارش در سازمان(1)
اهمیّت و جایگاه گزارش در سازمان(2)
پیش نیازهای یک گزارش خوب
از كار انداختن ضامن انواع گزارش از دیدگاه کاربردی
تقسیم گزارش از نظر موضوع
انواع گزارش از لحاظ محتوا
ویژگی های عمومی گزارش
از كار انداختن ضامن انواع گزارش از نظر نوع و شکل کلی
اهداف گزارش
ارکان و اجزای گزارش
از كار انداختن ضامن مراحل آماده سازی گزارش
از كار انداختن ضامن کاربرد ابزارهای تصویری در گزارش
از كار انداختن ضامن نرم افزارهای مناسب برای انواع گزارش ها
روانی و سادگی متن (1)
روانی و سادگی متن (2)
روانی و سادگی متن (3)
چند جمله درباره گزارش و گزارشگر
ویژگی های یک نوشته خوب
قواعد آیین نگارش و دستور زبان
باز سازی و ویرایش نهایی

Untitled Document

موارد استفاده صحیح از قواعد آیین نگارش را در ارائه یک گزارش خوب بیان کنید.


اگر گزارشی را آماده می­کنید؛ دقّت كنید كه واژه­ها را با املایی درست بنویسید و جمله­ها را با رشته­ای منطقی در کلام استوار گردانید. افزون بر این، کاربرد نشانه­های قراردادی (قواعد آیین نگارش) مانند «نقطه» و «ویرگول» و . . . را بسیار با اهمیت تلقی کنید. از جملاتی روان که دارای معانی روشنی باشند استفاده نمایید. به خوش­آهنگ بودن جملات (به ویژه جملاتی که در آغاز و پایان گزارش می­آیند)، دقَّت کنید.
ویرگول : نشانه­ی مکث کوتاه است و هر گاه بخواهیم بین یک کلمه و کلمه­ی بعدی، فاصله­ای ایجاد کنیم از این نشانه استفاده می­کنیم. به جمله­ی زیر، بنگرید:

سعدی، حافظ، فردوسی و . . . از شاعران بزرگ ایران هستند.

در مثال بالا، نشانه­ی «ویرگول» آمده است تا از تکرار حرف «و» جلوگیری کند و از این راه، به زیباتر شدن جمله، کمک نموده است.
نقطـه : نشانه‌ی قطع رشته­ی صوت و پایان سُخن است و توقّف كامل را می‌رساند. در واقع، هر جایی که نقطه باشد، آنجا پایان یك جمله، اعلام شده است.
مثال، دانشجویان به کلاس درس آمدند.

نقطه با ویرگـول : این علامت، نشانه­ی مکث و درنگی «بلندتر از ویرگول و كوتاه‌تر از نقطه» است و معمولاً زمانی استفاده می­شود که جمله تمام شده ولی مطلب هنوز ادامه دارد. مثال: «عبید زاكانی دانشمند وارسته‌ای بود؛ ولی چون روح حاكم بر زمان مناسب نبود، حرف خود را در قالب شوخی و مزاح می‌گفت».
دو نقطه : دو نقطه، نشانه­ی «آغاز شرح» است و هنگام «توضیح بیشتر مطلب»، كاربُرد دارد. دو نقطه، نشانه­ی مكث و درنگی «بلندتر از نقطه و نقطه­ویرگول» است.
مثال: شهرهای بزرگ ایران عبارتند از: تهران - مشهد - تبریز و . . .
سه­نقطه : علامت «سه­نقطـه» هنگـامی كه جمله­ای ناتمام بماند استفاده می‌شـود. مثال: طبیب به آرامی پاسخ داد: تو بیماری و من درمانت کردم و . . .
پرانتز یا كمانک : از این علامت برای توضیحات اضافی یا آوردن جمله یا جمله­هایی كه خارج از بحث است استفاده می­شود. این علامت برای توضیح واژه­ها نیز، به­كار می‌رود.
مانند: ابولقاسم فردوسی (حکیم نامدار) کتاب شاهنامه را سرود
.
گیومه یا نشانه نقل قول : همان­گـونه كه از نـام آن برمی­آید «نشانه­ی نقل قول» است و «در آغـاز و پـایان سخنی كه مستقیماً از شخص یا منبعی نقل می‌شود» قرار می‌گیرد؛ مانند: حضرت امام جواد (ع) می‌فرمایند: «بهترین مردم كسی است كه از وجودش، نفعی به بندگان خدا برسد».

 

با مطالبی که در این بخش آموخته اید آیا می توانید اهمیت رعایت قواعد آیین نگارش و دستور زبان را در تهیه یک گزارش خوب بیان کنید؟ برای پاسخ به این سوال بر روی آیکون فراسا کلیک کرده و وارد فلش زیر شوید.